~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.........Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξωρισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας».
..............Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* ειδήσεις & κείμενα για την ελληνική κοινωνία * χρηστικές πληροφορίες και ενημέρωση για έναν ελεύθερο και σκεπτόμενο πολίτη *

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Ο Δημήτρης Ψαρράς μιλάει για το Πολυτεχνείο


  .....στο ρ/σ Βαθύ Κόκκινο.... 


Στο πλαίσιο του αφιερώματος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, ακούστε σήμερα Τετάρτη στις 10 το 

βράδυ στο διαδικτυακό ραδιοφωνικό μας σταθμό συνέντευξη του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά, μέλους του Ιού της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ.

Μετά από 38 χρόνια ο Δημήτρης Ψαρράς, φοιτητής της Αρχιτεκτονικής τότε και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, μιλάει στο Βαθύ Κόκκινο για τα γεγονότα της Τετάρτης 14, Πέμπτης 15 και Παρασκευής 16 Νοέμβρη του ’73, για το τι προηγήθηκε και τι επακολούθησε. Καταθέτοντας τη μαρτυρία του περιγράφει την πολιτική παρέμβαση των οργανώσεων της Αριστεράς, την εμπειρία τωνΦοιτητικών Επιτροπών Αγώνα (ΦΕΑ), σχολιάζει την λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου»  καθώς και τον τρόπο που εκ των υστέρων παγιώθηκε η εικόνα όσων διαδραματίστηκαν το Νοέμβρη του ’73.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα του Ιού: Οι 12 μήνες που δεν άλλαξαν τον κόσμο. Μπορεί κανείς να το βρει εδώ.

Έχοντας την εμπειρία της συγγραφής του βιβλίου «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη –Η τηλεοπτική αναγέννηση της ελληνικής Ακροδεξιάς», μιλάει τέλος για το φετινό «γιορτασμό» του Πολυτεχνείου με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αλλά και για την μεγάλη όπως όλα δείχνουν μαζικότητα της αυριανής πορείας.

Η εκπομπή θα υπάρξει και στις «επιλεγμένες εκπομπές» του σταθμού μας, για όσους δεν είχαν την δυνατότητα να την ακούσουν την ώρα που μεταδιδόταν.

 (Οι επιλεγμένες εκπομπές ανεβαίνουν στον σέρβερ του σταθμού μας. Μπορεί να τις βρει κανείς κάτω απ’ το εικονίδιο του ρ/σ στο μπλογκ μας Με απλό κλικ την ακούτε, με δεξί κλικ και «αποθήκευση ως» την «κατεβάζετε» στον υπολογιστή σας).



ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΣΕREUNION ΣΤΑ ΜΑΤΑΛΑ



Φέτος τον Ιούνη ο χρόνος γύρισε μερικές δεκαετίες πίσω στα Μάταλα. Ο 69χρονος Γερμανός συνταξιούχος δημοσιογράφος και συγγραφέας Αρν Στρομάγερ, αποφάσισε να καλέσει γενικό προσκλητήριο των χίπηδων ανά τον κόσμο μέσω διαδικτύου για την παρουσίαση του δίγλωσσου λευκώματός του με τίτλο «Μythos Μatala/ Τhe Μyth of Μatala».
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΣΤΑ ΜΑΤΑΛΑ - ΦΩΤΟ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΒΡΙΛΑΚΗΣΈτσι, πενήντα χρόνια μετά τη χρυσή εποχή των χίπις, το τριήμερο από 11-13 Ιουνίου η πληρότητα στα καταλύματα των Ματάλων αλλά και των γύρω περιοχών, άγγιξε το 100%, ενώ δεκάδες μέσα ενημέρωσης από Αυστρία, Γερμανία και Αμερική βρέθηκαν εκεί για να καλύψουν το γεγονός.
Το reunion των χίπις στέφθηκε τελικά από επιτυχία καθώς πολλοί από αυτούς που πέρασαν από εκεί τη δεκαετία του ‘60 έδωσαν το παρόν, προερχόμενοι από κάθε γωνιά της γης.
Ως γνωστόν όμως, όλα τα ωραία πράγματα, συμβαίνουν μόνο μια φορά στη ζωή.
Και μια τέτοια εκδήλωση revival, έστω κι αν στέφθηκε με επιτυχία, δεν ήταν βέβαια δυνατόν να αντικατοπτρίζει με τίποτα την εποχή που στο ψαροχώρι των Ματάλων τα παιδιά των λουλουδιών είχαν οργανώσει τις «σουίτες» τους στις περίφημες σπηλιές των βράχων.
Γιατί αυτό ήταν τη δεκαετία ‘60-‘70 τα Μάταλα: ένα ψαροχώρι χωρίς ανέσεις, χωρίς καν ρεύμα. Με μια αμμουδερή παραλία μοναχά, προστατευμένη από κάθε πολιτισμικό άγγιγμα, ότι έπρεπε δηλαδή για να στήσουν την δική τους πολιτεία κάποιοι νέοι άνθρωποι που είχαν αποφασίσει να εναντιωθούν με τον τρόπο τους στη φρίκη ενός ακόμη πολέμου που είχε κηρύξει το κράτος-γκάνγκστερ, οι ΗΠΑ, εναντίον του Βιετνάμ εκείνη την περίοδο.
Μέσα από τη διαμαρτυρία αυτή γεννήθηκαν τα «παιδιά των λουλουδιών» με το περίφημο σύνθημα τους «make love not war», κάντε έρωτα όχι πόλεμο...
 
ΡΙΚΗ ΜΑΤΑΛΛΙΩΤΑΚΗ


Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο καινούργιο​ς πασχίζει να γεννηθεί. Είναι η εποχή των τεράτων»!



Γράφει ο Γιώργος Σ.

Με το σκάσιμο της φούσκας των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ το 2007 έγινε πλέον φανερό πως το καπιταλιστικό σύστημα πρέπει να βρει άλλες πηγές που θα αυξάνουν παραπέρα την επίπλαστη οικονομική ανάπτυξη. Το 97% του χρήματος που κυκλοφοράει στις αγορές είναι εικονικό και μόλις το 3% είναι πραγματικό χρήμα. Έτσι οι τραπεζίτες γνωρίζουν πως αν κάποια στιγμή οι καταθέτες συντονισμένα απαιτήσουν τα χρήματα τους, τότε δεκάδες τράπεζες θα καταρρεύσουν. Μαζί τους θα συμπαρασύρουν και ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου βιομηχανικού ιστού. Στην πραγματικότητα η αμφισβήτηση του οικονομικού οικοδομήματος απο την βάση είναι αυτό που τους τρομάζει. Όταν οι εργάτες σταματούν να πληρώνουν τους φόρους και όταν διακόπτουν την παραγωγική διαδικασία στην ουσία μπλοκάρουν την καπιταλιστική μηχανή συσσώρευσης του πλούτου. Οι τράπεζες κατέχουν συνολικά μέσω των μετοχών την πλειοψηφία των κορυφαίων στο είδος τους εταιρειών και των βιομηχανιών, που αντιπροσωπεύουντο 60% των παγκόσμιων εσόδων. Οι καθοδικές τάσεις στη βιομηχανική παραγωγή πλέον στα τέλη του 2011, αγγίζουν αρνητικό πρόσημο. Από την μία πλευρά, η μείωση της κατανάλωσης εξαιτίας της έλλειψης ρευστού και από την άλλη πλευρά, η απροθυμία των ίδιων των χρηματοπιστωτικών ομίλων για βιομηχανικές επενδύσεις, θα οδηγήσουν σε επιδείνωση της κατάστασης. Οι συντονισμένοι εργατικοί αγώνες σε περίοδο κρίσης έχουν πολλαπλάσια οφελη στην υπόθεση της συστημικής ανατροπής. 

Εκείνο που αντιμετωπιζόταν ως οικονομική ανάπτυξη στο πρόσφατο παρελθόν, αποδείχθηκε πως ήτανδραστηριότητες ανθρώπων που δανείζονταν χρήματα τα οποία δύσκολα θα μπορούσαν να ξεπληρώσουν. Το σύστημα βέβαια δεν περιμένει στωικά την καταστροφή του, αντίθετα αν ο καπιταλισμός καταφέρνει και επιβιώνει τόσους αιώνες είναι γιατί βρίσκεται  σε συνεχή κίνηση. Η νέα πηγή κέρδους λοιπόν είναι το χρέος και αυτό, γιατί πολύ απλά είναι τόσο μεγάλο, που κανείς δεν μπορεί να συνεχίζει να προσποιείται ότι δεν το βλέπει. Και επειδή πλέον το βλέπουνε όλοι σαν μια πραγματικότητά είναι ιδανικός λόγος για να γίνει εμπορεύσιμο και αυτό. Το χρέος βέβαια θα έπρεπενα "φύγει"., από τα… εικονικά αποθεματικά των τραπεζών και από τα διαγράμματα των χρηματιστηριακών αγορών και να αποκτήσει υλική υπόσταση. Έτσι φορτώνεται στις πλάτες των κρατών γιατί κατά την διαδικασία της συσσώρευσης είναι πολύ ποιο κερδοφόρο και ταξικά συμφέρον η πτώχευση  ενός λαού,από την χρεοκοπία μιας  Lehman Brothers που θα σήμαινε και την καταστροφή ένος μεγάλου μέρους του εικονικού κεφαλαίου για τους μεγαλομετόχους και τα στελέχη της. Τα κράτη μέσω της φορολογίας εξασφαλίζουν ένα καλό τρόπο ελέγχου και συγκέντρωσης πλούτου, αρκεί το αστικό πολιτικό προσωπικό να κάνει σε πνεύμα…εθνικής συνεννόησης  την βρόμικη δουλειά.

Ο Γκράμσι είχε πει για την εποχή που ξεκίνησε με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Είναι η εποχή των τεράτων»! .